صد سال پيش آلبرت انيشتن سه مقاله منتشر كرد كه دنيا را تكان داد . اين مقاله ها وجود اتم را به اثبات ميرساند ، نظريه نسبيت را ارائه و مكانيك كوانتومي را توصيف ميكرد.
ارائه اين مقالات شروع خوبي براي يك دانشمند جوان 26 ساله بود . معادلات نسبيت او نشان داد كه جهان در حال گسترش است . البته اين موضوع او را نگران ميكرد . چون اين گسترش نشاندهنده اين بود كه كيهان بايد يك شروع و يك شروع كننده داشته باشد . از آنجا كه هيچكدام از اين دو دليل براي او قابل قبول نبود ، انيشتن پاي عاملي به نام "عامل فرضي" يا fudge factor را وسط كشيد كه وجود يك حالت پايدار براي جهان را تضمين ميكرد ؛ جهاني كه نه شروعي داشت و نه پاياني.
ارائه اين مقالات شروع خوبي براي يك دانشمند جوان 26 ساله بود . معادلات نسبيت او نشان داد كه جهان در حال گسترش است . البته اين موضوع او را نگران ميكرد . چون اين گسترش نشاندهنده اين بود كه كيهان بايد يك شروع و يك شروع كننده داشته باشد . از آنجا كه هيچكدام از اين دو دليل براي او قابل قبول نبود ، انيشتن پاي عاملي به نام "عامل فرضي" يا fudge factor را وسط كشيد كه وجود يك حالت پايدار براي جهان را تضمين ميكرد ؛ جهاني كه نه شروعي داشت و نه پاياني.