نظريه همه چيز everything theory

حدود يك قرن است كه فيزيكدانان به دنبال مجموعه اي از معادلات ميگردند كه بتواند تمام نيروهاي جهان و ذراتي را كه اين نيروها بر آنها اثر ميگذارند تشريح كنند . اين معدلات با نام "نظريه همه چيز" و تاكنون هيچيك از دانشمندان بزرگ – از جمله خود آلبرت اينشتن كه نخستين بار اين ايده را به طور جدي مطرح كرد – به آن نرسيده اند.

 دليل اين امر سختي تركيب نظريه نيروي گرانش اينشتن يا همان نسبيت عام با فيزيك كوانتوم است كه همه چيزهاي ديگر را توضيح ميدهد . به زبان ساده تر اينشتن نشان داد كه گرانش تفاوت بنياديني با هر نيروي ديگري در جهان دارد چرا كه روي تار و پود زمان و مكان تاثير ميگذازد . اما تفاوتهاي ساختاري اين دو نظريه منجر به بروز مشكلات عميق رياضياتي در يكي كردن نسبيت عام با نظريه كوانتوم ميشود و اين دقيقا همان كليد نظريه همه چيز است.
در دهه 80 ميلادي نظريه پردازان باور داشتند كه به پيشرفت بزرگي رسيده اند و آن هنگامي بود كه كشف كردند اگر ذرات و نيروها را به شكل نوسانهاي متنوع موجودي بينهايت كوچك و چند بعدي موسوم به "ابرريسمان" تصور كنند ، بسياري از مشكلاتشان ناپديد خواهد شد. ولي اميدهاي اوليه اي كه به دستيابي به نظريه همه چيز پديد آمد با مشخص شدن يك عدد بسيار بزرگ رنگ باخت؛ تعداد نظرياتي كه بر پايه ريسمانها ميشود ارائه داد ، 10 به توان 500 است! يك با 500 صفر جلويش!!!!
تاكنون هيچكس نميداند كه آيا همه اين نظريه هاي به شدت متفاوت روزي با يك نظريه جديد از رده خارج خواهند شد يا نه؟ شايد تمام آنها هم درست باشند؛ ولي در دنيايي به غير از دنياي ما!